Wandelverslag NL | Ik vierde de vrijheid in Meijendel bij Den Haag

Wandelverslag NL | Ik vierde de vrijheid in Meijendel bij Den Haag
Een verhaal van Koos Koopmans, 5 Mei 2021 in Meijendel
Ik was in Meijendel en het Noorderstrand bij Den Haag. Normaal op zo’n vrije meidag zouden families, kinderen, wandelwagens, honden en fietsen de duinen bevolken; Picknicken op bankjes, zonnen op kleedjes, rennen met blote voeten door de branding van de zee, korte broeken en rokjes, een lenteliefde in een duinpan. Maar… Brrr.. Die opwarming van de aarde laat potdorie even op zich wachten dit jaar.

Nee, het is koud. Een koude nare wind vanuit zee. Zand blaast in je ogen en beeldhouwt zelf geheel onbewust mooie kunstwerkjes op het duin. Op excursies in de bergen zie je deze zgn. “scheve gelaagdheid” door zand, wind en water van eeuwen terug als kenmerk van zandsteenformaties.
Schuim en vlokken
Meeuwen buitelen rommelig door de lucht omdat ze geen richting kunnen houden. Er zijn enorme golven voor het strand en er is veel schuim op het strand wat in vlokken wegwaait. Leuk om doorheen te stampen, maar je broekspijpen zijn na afloop wel groen door de algen die het schuim hebben gemaakt.

Het tegenlicht met de zon zorgt voor een zilveren gloed over het strand en de golven. Als je een foto in zwart wit maakt is het net een zee van zilverpapier en de wolken worden veel dreigender dan ze waren.
Teruggekeerd vanuit het Zuiden
De nachtegaal, de koekoek, de braamsluiper, de kneu en de grasmus zijn al wel teruggekeerd vanuit het Zuiden in de duinen. De koude noordenwind van vorige week is namelijk gedraaid en is een straffe zuidwester geworden en heeft de vogels meegenomen. Die houden er wel van om op een lekkere zuidenwind op gemak naar ons toe te vliegen. Maar ook als die zo koud is?

Nou ja… ze kunnen blijkbaar niet wáchten natuurlijk om een nestje te beginnen met hun lieve echtgenoot- vogeltjes. En dan meteen uit volle borst zingen natuurlijk. Een Nachtegaal zingt hard en gevarieerd in korte strofen, en is onmiskenbaar. En omdat er nog geen blaadjes aan de bomen zitten kun je ze gewoon zien zitten te zingen!! Zo van: “Nou, we maken er maar het beste van…”. Hoop maar voor ze dat er al insecten genoeg zijn voor ze om op te eten…
Een lust voor de fotograaf
Duindoorns en ook de woest kronkelende eiken van de duinen wachten nog even met hun blad. De grillige vormen van de eiken zijn een lust voor de fotograaf. Het lijkt vaak alsof de halve boom onder het zand gestoven is en alleen nog de kruin boven de grond uit komt. Ook de Populieren staan hier niet strak in het gelid.

En de boswachters hebben ook heel veel Populieren expres doodgemaakt om de natuur gevarieerder te maken, door ze te “ringen”. Nou maar hopen dat die dooie takken niet op je kop vallen in de zeewind.


Ook bloeit er nog niet veel. Wel heel veel Hondsdraf met hun dieppaarse bloemen en de Duinviooltjes. Die zijn sowieso wel wat gewend in dit duinklimaat natuurlijk. Hitte en kou en wind draaien ze hun hand niet voor om.
Maar goed… Het schijnt dan komende week warmer te worden… Toch? Toch?

Ik ben al mijn hele leven op pad in de natuur. De fascinatie voor het leven heb ik al van jongs af aan en leidde mij als natuurgids dwars door Europa en daarbuiten. Polders en Bergen, Moerassen en Woestijnen, Oerwouden en Eilanden, Natuur en Cultuur vormen een essentieel onderdeel van mijn bestaan. Ik neem jullie graag mee in eenvoudige verwonderingen tijdens mijn wandelingen, ook in natuur om de hoek.