Fietsen in België | Zin in een avontuur bij onze zuiderbuur?

In België is het ’t gesprek van de dag. En de Leuvenaars tellen al ongeduldig af. Wie gaat er winnen? Wie gaat er met de felbegeerde titel naar huis? In Vlaanderen en vier gaststeden wordt dit jaar, van zondag 19 tot en met zondag 26 september, gestreden om de wereldtitels. Nog een paar dagen en dan barst het bij onze zuiderburen in alle hevigheid los: het WK Wielrennen.

Hier barst binnenkort de strijd los

In de aanloop naar het WK ga ik namens OutdoorDichtbij, alvast naar Leuven. Om deze stad te verkennen, op zoek naar WK hoogtepunten. Insiders laten me weten dat de ontknoping voor de wegrit nabij Leuven plaatsvindt. Grote kans dat de favoriete renners bij het naderen van de Flandrienlus op scherp ‘staan’.

Als ik in Leuven arriveer wordt het me snel duidelijk dat het WK hier al echt leeft. Overal zie ik spandoeken en affiches. Wegen zijn opnieuw geasfalteerd. En ook het plein bij het station wordt verfraaid.

Mijn kennismaking met de stad begint op een zonovergoten middag met een gegidste fietstocht door Leuven, georganiseerd door cities by bike. Speciaal voor het WK Wielrennen hebben ze een interessant traject samengesteld. Wij hebben de primeur om met gids Guy, op een originele manier, Leuven te ontdekken: in het spoor van de wielrenners.

Leuven, de fietsstad bij uitstek!

Voordat we op pad gaan inspecteren we nog even de stadsfiets. Bij sommigen mag het zadel nog een tikje hoger of lager. Dan zijn we klaar en starten we de tocht in de richting van het Velodroom.. Terwijl we door het centrum fietsen ervaar ik een ongelooflijke rust. Het voelt bijna onwerkelijk: geen getoeter van auto’s, of het geluid van een stadsbus of tram.

Er is werkelijk geen lawaai. Later die dag hoor ik dat er in Leuven flink is geïnvesteerd om de stad autoluw te maken. Ik steek mijn duim op. Geweldig. Ik vind Leuven nu al fantastisch.

Een paar minuten later arriveren we op de plek, waar ooit een ziekenhuis heeft gestaan. Dit jaar biedt Velodroom ook ‘onderdak’ aan de openluchtexpo Allex, Allez! Koers in Leuven, dat tot eind 2021 vrij toegankelijk is en bewoners en bezoekers van de stad onderdompelt in (beeld)verhalen over 140 jaar wielrennen..

De wielerbaan

We stappen van de fiets en betreden de wielerbaan. Mijn eerste indruk is ‘wow’ een wielerbaan helemaal opgebouwd van hout. Het oogt behoorlijk imposant. In de ‘arena’ steekt Erfgoedcel Leuven van wal en vertelt ons waarom het WK de perfecte aanleiding is om een grote openlucht expo te maken rond de eigen Leuvense wielergeschiedenis. Niemand minder dan wielerkenner Nan ‘loodst’ ons door vervlogen tijden als we lang de affiches lopen.

In geuren en kleuren vertelt hij over de wielerfanaten, de coureurs, koersen en clubs terwijl wij voor even teruggaan in de tijd. Wat een mooie verhalen en met wat een passie vertelt deze man. Lang heb ik niet om daar bij stil te staan, want onze gids Guy vraagt: “wie wil zelf de wielerbaan betreden en de sfeer proeven als een echte baancoureur”? Tja dat laat ik me geen tweede keer vragen. Ik krijg een fietshelm van Guy aangereikt en de tip om eerst een ronde ‘laag’ te fietsen, voordat ik bij het inrijden van de bocht de hoogte instuur..

Met gezonde spanning pak ik mijn fiets en betreed ik de wielerbaan. Eerst maar eens de pedalen goed laten draaien dus. Het volgende rondje stuur ik vlak voor de bocht naar rechts omhoog en blijf ik doortrappen in de bocht. Best spannend en het voelt alsof ik helemaal in de bocht hang. Nou kijk zelf maar… Ha ha! Even later is het de hoogste tijd om onze route te vervolgen. Er wachten ons nog meer ‘hoogtepunten’, Letterlijk en figuurlijk.

Fietsend door Leuven

Al fietsend door Leuven valt het me op dat er veel moderne nieuwe wijken zijn die goed passen naast het stadsbeeld dat ik heb. Het mag duidelijk zijn dat hier goed over nagedacht is. Tot mijn verrassing kom ik nauwelijks hoogbouw tegen.

Uiteraard bezoeken we de omgeving waar ooit de Stella Artois fabriek stond. We krijgen zelfs de kans om een glimp van de allereerste brouwketels te bewonderen. In de directe omgeving liggen wat plezierbootjes aan de kade en oh dat terrasje bij de oude fabriek ziet er aanlokkelijk uit. Maar wij fietsen verder, want er valt nog veel meer te ontdekken.

Ondertussen passeren we het ene hoogtepunt na het andere en fietsen we heerlijk door de autoluwe stad. En zels met het klimmetje naar de Wijnberg hou ik er een hele plezierige indruk aan over. Leuven is met recht een echte fietsstad.

Ook de route die ons buiten de stad voert, of langs het trein emplacement leidt. Het oogt niet alleen stuk voor stuk erg groen en autovrij, ik ervaar het ook zo en dat maakt Leuven zo aantrekkelijk. In no-time ben je buiten de stad, midden in de natuur.

Van al dat fietsen, op deze zeer zonnige september dag, komt de volgende stop als geroepen: we stoppen voor een fraai geschilderde deur en betreden het pand van een onlangs in 2019 geopende locale bierbrouwerij, De naam is wel erg toepasselijk: Bierbrouwerij de Coureur.

Na een korte uitleg over het ontstaan van de bierbrouwerij nemen we plaats naast de brouwerij en krijgt iedereen vier proefglaasjes geserveerd. Wat een leuke vondst een bier proeverijtje. Mij smaken ze allen, maar toch… Ja het derde glaasje van links, in die volgorde proeven we, blijkt toch mijn favoriete biertje.

We zijn weer ‘opgefrist’ en uitgerust als we naar het centrum fietsen om de laatste hoogtepunten te bezoeken: dé onbetwiste highlight van Leuven is en blijft toch het stadhuis. Als we tegen zessen onze stadsfietsen weer inleveren kijk ik terug op een hele leuke en boeiende middag. Een citytour door deze stad is wat mij betreft een echte aanrader.

Het WK Parcours

De volgende ochtend maakt de wekker een einde aan mijn heerlijke nachtrust in het Park Inn hotel, dat super centraal ligt naast het treinstation. Vandaag wordt een spannende dag. We fietsen een deel van het WK parcours. Maar het mooiste komt nog: onze fietsen worden beschikbaar gesteld door Specialized Leuven. Meer daarover lees je verder in dit verhaal, want het ontbijt wacht. Wat een keuze. Ik moet moeite doen om van al dat lekkers af te blijven en ‘gezond’ te ontbijten. En met gezond bedoel ik voedzaam maar niet te zwaar voor een hele speciale fietsroute.

Om kwart over acht verzamelen we in de lobby van het hotel en ik zie menigeen ongeduldig heen en weer drentelen. Tja het is niet niks om bij Specialized Leuven een racefiets in ontvangst te krijgen. Om van te watertanden kan ik je vertellen. Alle fietsen worden keurig afgesteld en ondertussen vergaap ik me aan het stuur: vandaag ga ik ‘electrisch schakelen’ ervaren. Ik ben klaar voor dé fietstocht van vandaag: de Flandrienlus.

Tot mijn verbazing fietsen we al binnen enkele minuten de stad uit en via een prachtig park laten we Leuven achter ons liggen. We zijn onderweg door het ‘achterland’ van Leuven. Het landelijke Vlaamse land gaat dan glooiend, dan vlak en dan weer via een pittig klimmetje aan ons voorbij. We trotseren de Koppenberg, Smeysberg, Bekestraat en zoals op de foto, de Moskesstraat (met 17%). We passeren gemoedelijke dorpjes, fietsen langs graanvelden en ik bijt me stuk op de kasseien die, heuvelop, van mij de nodige behendigheid vragen.

Stoppen is geen optie

Wat een ervaring. Zo’n stuk kasseien in het parcours is van een heel andere categorie. Mijn lichaam schud door elkaar alsof ik als een tros druiven op een wijndomein tijdens de oogst door een machine heen en weer geschud word… Stoppen is helaas geen optie, want op de kasseien kom je dan niet makkelijk meer op gang. Op dit parcours kom ik meerdere keren een kasseien stuk tegen en ben ik niet de enige bij wie de conditie het laat afweten tijdens de klim..

Maar al met al vind ik het een super toffe beleving om dit stuk van het WK parcours te fietsen én niet in de laatste plaats een 6kg lichte Aethos racefiets te ervaren. Ik ‘zoef’ over het parcours. Behalve heuvel op natuurlijk. Ik moet nog steeds zelf trappen.

Och wat krijg ik steeds meer en meer respect voor de prof renners. Op TV lijkt het allemaal zo eenvoudig, maar nu ik het zelf ervaar, denk ik daar wel anders over. De mannen, vrouwen en junioren die hier over 1 à 2 weken aan de meet verschijnen verdienen wat mij betreft meer dan een groot applaus.

In de middag is er nog een stop bij het Sven Nys cycling center, die net zijn 5-jarig jubilieum viert. Alleerst wacht ons een heerlijke lunch in het ‘eetcafe velo’, waarna een boeiende rondleiding volgt. Het word me duidelijk wat een topatleet als Sven Nys heeft bereikt en daarvoor heeft moeten doorstaan. De foto’s en video over zijn trainingsarbeid laat een diepe indruk op me achter.

Rondom dit belevingscenter zijn, tegen de flanken van de Balenberg, fiets- en wandelparcoursen aangelegd. Het parcours van GP Sven Nys is zelfs dagelijks geopend en vrij toegankelijk zijn. Voor menig cyclocross liefhebber begint hier misschien de start van een mooie wielercarrière.

Met een onuitwisbare indrukken, fantastische ervaringen en een onbeschrijflijke beleving op de fiets verlaat ik Leuven. Snik, maar ik ga de dagen tellen tot de profs op TV voorbijkomen…

Deze tweedaagse ontmoeting met de stad Leuven en Vlaanderen bezorgt mij een regelrechte verrassing. Leuven en omstreken heeft mijn (fiets)hart gestolen.

Wil je zelf de stad Leuven bezoeken, heerlijk door Vlaanderen fietsen, of het Sven Nys Cycling Center bezoeken? Raadpleeg dan deze sites voor meer informatie:

www.toerismevlaanderen.nl
www.toerismevlaamsbrabant.be
www.cyclinginflanders.cc
www.sport.be/svennyscyclingcenter/nl/

Monique Donkersloot

Monique is fotograaf en blogger. Tijdens haar reizen ontmoet ze graag de locals. De herfst en winter zijn bij haar stiekem favoriet. Wandelen, fietsen, paardrijden, wintersporten. Als ze maar actief kan zijn en van het authentieke leven kan proeven. Regelmatig deelt ze haar avonturen op OutdoorDichtbij, Mountainreporters en op haar eigen Instagram @moodsbymonique.

moodsbymonique.nl