Een prachtige winterwandeling op het Kreelsepad bij Ede

Het is een maandagmorgen in december, vannacht heeft het gevroren, en het belooft een zonnige koude dag te gaan worden. Ik zorg dat ik goed ontbijt en smeer wat boterhammen voor onderweg. Vervolgens kleed ik mij goed aan, want de temperatuur zal amper boven het vriespunt uitkomen vandaag. Van achter in een kledinglade vis ik mijn thermokleding tevoorschijn en daar overheen zal ik vooral laagjes dragen. Als laatste gaat daar mijn wind- en waterdichte jas overheen om mij te beschermen tegen een eventueel koud briesje en de vochtige mist die er in de ochtend nog kan zijn.

Ik ga vandaag het Kreelsepad bij Ede lopen, een Klompenpad van 14 kilometer lang over de Veluwe. Waar je op de route start maakt eigenlijk niet zoveel uit. Ik start vandaag aan de rand van de Edese Heide.

Het is net na 8.00 uur en zoals verwacht is het nog mistig. Als een deken ligt de mist over de Edese Heide heen, terwijl de mist aan de overkant op de Ginkelse Heide al grotendeels is opgetrokken. Klompen aan, rugzak op en gaan … zoals er op de website van Klompenpaden.nl staat. De klompen heb ik voor het gemak maar even thuis gelaten, maar een hele dikke das en handschoenen heb ik wel mee, dus rugzak op en gaan!

Zonsopkomst

Ik loop over de mistige heide en ik hoop eigenlijk de zonsopkomst mee te maken. Of eigenlijk bedoel ik iets van een gekleurde lucht. Met dit ijskoude weer kan de horizon prachtig zijn als de zon net opkomt. Als ik halverwege de heide ben merk ik dat het licht verandert. Ja hier had ik op gehoopt!

Ik ben alleen op pad deze week, ik ben een weekje vrij. Mijn ministatief buig ik om een paal heen en zo kan ik wat foto’s maken waar ik zelf op sta. Ik moet wel snel zijn, want ik heb maar 10 seconden na het indrukken van het knopje. Als ik verder loop zie ik bij iedere stap die ik zet weer andere fotomogelijkheden. Ondertussen hoor ik in de verte de schapen van de schaapskooi. Deze zijn zojuist de heide op gelopen.

Net voordat de route de hoek om gaat, zie ik een hardloper overgaan in stap. Ik ren nog even terug de heide op om bovenstaande foto te maken. Een persoon in beeld geeft net even een andere dimensie.
OK, tijd om verder te gaan op de route. Ik ben nog niet veel opgeschoten. Maar eigenlijk gaat dat altijd zo als ik op pad ben met mijn camera.

Vlonders en vijvers

Ik kom nu langs twee vijvers. Als eerste de Kreelse Plas. De route van dit Klompenpad loopt over de vlonder en langs deze vijver. De plas is grotendeels bevroren. Aan de overkant in een open stukje zie ik nog wel wat eenden hutje mutje om elkaar heen zwemmen en een reiger vertrouwt mij niet zo en gaat er vandoor. Ik vervolg mijn route en kom nu langs een tweede vlonder die leidt naar de Plas van Gent. Ik ga even van de route af om naar het einde van deze vlonder te lopen. De weg naar het kijkscherm is mooier dan wat ik uiteindelijk aan de andere kant zie. Een klein plasje met riet en verder helaas niets.

Open heide- en grasland

Als ik verder loop, wijzen de Klompenpad bordjes naar links. Ik ga een klaphek door en door het bos loop ik naar een open stuk Veluwe. Hier ga ik rechts en vervolg mijn weg over een lang zandpad. Aan de linkerkant blijft het zicht op de heide bestaan, aan de rechterkant is alleen een dicht bos te zien. Dit zandpad gaat vervolgens naar links en het einde van dit zandpad lijkt nog niet in zicht. Ik geniet ondertussen wel van de prachtige kleuren en het open uitzicht links van mij. Ook zonder sneeuw kan de winter mooi zijn!

Uiteindelijk via een verbindingspad kom ik bij een uitkijkplateau. Een mooi moment voor pauze. Ik heb niet voor niks boterhammen gesmeerd. Hier kijk ik uit over een gras- en heidevlakte met bomen. Ik weet dat hier vaak paarden en Schotse Hooglanders staan te grazen, maar vandaag staan ze uit zicht helaas.

Boerderij De Mossel

Ik kan nu kiezen, weer over een zandpad of lekker makkelijk over het fietspad verder. Omdat er zo goed als niemand is, ga ik verder over het fietspad. In het weekend is het vaak drukker en zul je wel voor het zandpad moeten kiezen. Verderop ga ik links door het klaphek en over een bospad loop ik in de richting van Boerderij / Theeschenkerij De Mossel. Hier zou je eventueel kunnen opwarmen en wat drinken en/of eten. Het ziet er altijd gezellig uit.
Ik ga echter verder op mijn route.

Een open veld loop ik tegemoet waar paarden los lopen. En op de kruising staan onderstaande stenen. Vooral in de weekenden worden deze stenen als pauzeplek gebruikt. Geen idee of dat de bedoeling is. Maar ik kies ervoor om aan de overkant op een bankje te gaan zitten in de zon.

Hoe blijf ik droog als het gaat regenen?

Op het bankje geniet ik van de winterzon. Ondertussen dwalen mijn gedachten af naar mijn “Nikwax-project”. Ik heb een enorm uitgebreid testpakket ontvangen en heb de verschillende producten al onderverdeeld in categorieën. Ik probeer nu te bedenken hoe ik het ga aanpakken met de regenkleding. Welke jas ga ik gebruiken voor een impregneertest?

De regenjas die ik op bovenstaande foto aan heb komt wel in aanmerking voor wassen, maar niet voor impregneren. Ik besluit mijn “lekke” regenjas in mijn camerarugzak hiervoor te gebruiken. Deze is natuurlijk niet echt lek, al heb ik dat wel even gedacht. Benieuwd hoe het precies zit en benieuwd naar het resultaat van de test? Klik dan hier voor het uiteindelijke artikel!

Verkeerde afslag?

Het gevaar van vaker dezelfde route lopen is, dat je niet zo goed op de bordjes let. Als ik het bankje verlaat gaat de route best een eind over een recht pad. Dan linksaf het bos in en vervolgens rechtsaf langs een heideveld. Hier hoor ik een bonte specht veel lawaai maken en wat een geluk, ik spot hem ook nog! In deze hoek hoor en zie ik vaak spechten, zowel bonte spechten als zwarte spechten. Laatst nog 3 zwarte spechten gezien die achter elkaar aan van boom naar boom vlogen en daarbij veel kabaal maakten.

Aan het einde van het heideveld sla ik rechtsaf, want dat doe ik hier altijd. Ik kom dan langs een paal waar “het verhaal van Ede” op staat. Dit zijn informatiepalen die je veel ziet hier in de regio. Deze infopaal gaat over de grafheuvels waar ik nu langs loop. Als ik later weer op het hoofdpad loop, zie ik ineens dat de Klompenpad bordjes suggereren dat ik uit een zijpad had moeten komen. Hé, dat is gek? Ik weet niet of ik altijd verkeerd gelopen ben, of dat de route onlangs gewijzigd is. Dat gebeurt namelijk ook wel eens. Het maakt eigenlijk ook niet uit, maar ik zal er de volgende keer op letten.

Weer richting Edese Heide

Omdat ik een verkeerde afslag heb genomen, kwam ik langs wederom een plas met een vlonderpad. Al was er nu weinig sprake van water. Richting Camping Zuid-Ginkel ga ik nu. Hiervoor moet ik door een klaphek waarna de route langs de camping weer richting Edese Heide gaat.

Uiteindelijk kom ik aan op de heide waar ik vanmorgen begon. Nu zonder mist en met wat meer mensen dan vanmorgen. Ik loop deze route ongeveer 4-5 keer per jaar, maar gaat nooit vervelen. Bovendien heeft ieder jaargetijde zijn charme. Vandaag, en met name vanmorgen, was wel 1 van de mooiste keren.

---