Rust en natuur op de rondjes van het Bonifatius Kloosterpad in Friesland

Een weekendje wandelen in alle rust omringd door prachtige natuur. Wij vonden het in Friesland. Het Bonifatius Kloosterpad is een lange afstandswandeling (220 km) van Dokkum naar Wolvega, verdeeld over twaalf etappes. Daarnaast bestaat het Bonifatius Kloosterpad uit tien rondjes, samen goed voor 230 kilometer. Wij liepen rondje 2 Anjum-Noord en rondje 3 Anjum-Zuid, beide zeer rustige en vogelrijke routes door het prachtige Friese landschap, langs beschermde natuurgebieden en het Lauwersmeer. Overnacht hebben wij in een natuurhuisje in het pittoreske Ternaard. Hieronder genieten wij nog even na van ons prachtige weekend in Friesland.
Rondje 2: Anjum-Noord
Het is 14 mei 2022, de rugzakken en wandelschoenen staan klaar bij de deur, de zon komt net boven de horizon uit. De start van een zonovergoten weekend in Friesland. Halverwege de ochtend komen we aan in Anjum waar we beginnen aan onze dagtocht van 14,6 kilometer. We besluiten de route tegen de wijzers van de klok in te lopen en gaan nu eerst richting de jachthaven van Oostmahorn. Bij de jachthaven moeten we volgens de route direct het dijkje op, echter dit hebben wij te laat in de gaten en lopen inmiddels langs de bungalowhuisjes in de jachthaven. Geen nood, we kunnen halverwege het dijkje op, hekje over klimmen en we zitten weer op de route. Over het dijkje gaan we verder, omringd door tientallen schapen en met uitzicht over het Lauwersmeer.

De komende paar kilometer zullen wij op dit dijkje blijven. Op het water zien we vooral veel zeilbootjes. Het is vandaag perfect weer om buiten te zijn, zowel op het water als aan land. Iets winderig, maar niet teveel. En de zon zorgt voor een aangename temperatuur. Hoewel we genieten van de rust op het wandelpad, stil is het niet.
Naast het geluid van de schapen hoor ik ook een hoop vogels. Voornamelijk zangvogels die zich verschuilen tussen het riet en in de struiken. Ik kan daar ontzettend van genieten, vooral van de rietvogels die luidkeels kun beste lied laten horen.



Bantpolder
We komen uit bij de N361 die we even moeten oversteken en staan dan aan de rand van de Bantpolder. Hier pauzeren we op een nogal scheefstaand bankje. We kijken uit over de Bantpolder en hoewel het op het oog een lege vlakte is, zit het hier vol met vogels. Volgens het informatiebord trekt deze polder vele vogels, zoals diverse weidevogels, visdieven, kluten, ganzen in de winter en met hoog water is dit een walhalla voor wadvogels en steltlopers. In de verte hoor ik in ieder geval kluten en worden we op het bankje om de oren gevlogen door boerenzwaluwen die overduidelijk verblijven in het polderhuisje langs de dijk.


We lopen verder over het dijkje langs de Bantpolder richting de Waddenzeedijk. Onderweg zigzaggen we om de nodige schapen heen en staan we af en toe stil om naar de vogels in de verte te kijken. Wat een rust hier en wat een geweldig weids uitzicht!
Peazemerlannen
Eenmaal aangekomen bij de Waddenzeedijk, steken we deze over en zien in de verte de Waddenzee. We kijken nu uit over natuurgebied Peazemerlannen. Dit buitendijkse natuurgebied hoort bij de dorpen Moddergat en Paesens en is zeer in trek bij vogels. Het gebied is bijzonder kwetsbaar en daarom grotendeels niet toegankelijk voor wandelaars. Toch loopt er door het midden een wandelpad en over dit wandelpad zullen wij naar Paesens lopen.

Eerst gaan we over een geasfalteerd pad naar rechts om vervolgens linksaf de polder in te lopen. Wat een bijzonder gebied is dit! Gelijk links van ons passeren wij een kunstwerk van drooggevallen kwelder. Niet veel later floreert hier het groen en tussenliggende watertjes. In het ondiepe water zijn de kluten op zoek naar voedsel, de graspiepers en tapuiten vliegen van paaltje naar paaltje en voor onze ogen landt een lepelaar in het veld.







Paesens
We komen aan in Paesens. Hier bevindt zich een strekdam die best een eind de zee in loopt. Lang geleden op een druilerige novemberdag zijn wij al eens naar het einde van deze strekdam gelopen. Dat gaan we nu niet doen, maar vanavond komen we hier nog terug om naar de zonsondergang te kijken. Nu pauzeren we even op een bankje op de dijk en genieten van het uitzicht over zee.
Ondertussen lopen er schapen voor en achter het bankje langs. In de verte zien we twee groepen wadlopers. Deze tochten worden vanuit Paesens georganiseerd. Ik heb gelezen dat dit in principe het hele jaar door kan.



Alddyk
Richting Alddyk gaan we nu. Onderweg passeren we het Zeemijn-monument. In 1945 spoelde in de Peazemerlannen een Duitse zeemijn aan. Tijdens de ontmanteling is deze ontploft. Hierbij zijn 8 mannen overleden. Dit monument is 70 jaar later opgericht op initiatief van het dorp ter nagedachtenis van deze mannen. Langs de dijk lopen we over een geasfalteerde weg verder naar Alddyk en daarna het laatste stuk terug naar Anjum. Nog steeds worden we getrakteerd op een prachtig (boeren)landschap. En wat boffen we met het weer.



Natuurhuisje in Ternaard
Als wij zo’n eind van huis willen gaan wandelen, dan kiezen we er meestal voor om een nachtje te blijven en pas na een tweede wandeling de dag erna weer naar huis te rijden. Fan van drukte en lawaai zijn wij niet, dus keken wij op de website van natuurhuisje.nl voor een huisje in de buurt. Bij natuurhuisje heb je volop keus uit rustig gelegen huisjes, even weg van de massa. Precies zoals wij het graag hebben. Bovendien doneert natuurhuisje voor iedere boeking € 1 aan lokale natuurprojecten, zoals momenteel een project om het leefgebied van de gladde slang op de Cartierheide in Noord-Brabant uit te breiden. Prachtig initiatief!
Na wat selectiemogelijkheden op de website van natuurhuisje.nl te hebben aangeklikt, is onze keuze gevallen op een B&B in het pittoreske Ternaard. Niet alleen vanwege het leuke rustig gelegen huisje en de goede recensies, maar ook vanwege de mogelijkheid om het avondeten bij te boeken. Hoe fijn is het dat je na een wandeling aan komt, jezelf kunt opfrissen en dan niet zelf hoeft te koken of de deur uit hoeft om te eten!

Na een zeer gastvrij en vriendelijk ontvangst is dat dus precies wat wij deden. Rugzakken af, even douchen, waarna wij met de voetjes omhoog in de achtertuin genoten hebben van de rust, de zon en het prachtige uitzicht vanuit de achtertuin. En wat een leuk huisje trouwens. Beneden een knusse huiskamer en boven een prachtige verdieping met oude balken, de slaapkamer, badkamer en nog een extra zitje.


Het avondeten wordt door de gastvrouw op de afgesproken tijd gebracht. En wat een verwennerij! Een grote borrelplank wordt neergezet met allerlei lekkere dingen en ook nog twee potjes soep. Later wordt er een enorme kist gebracht met daarin een ovenschotel, rozemarijn-aardappeltjes, sla en ook het toetje. Wat hebben wij genoten van dit overheerlijke diner. Een absolute aanrader!


Zonsondergang
Na het eten gaan we terug naar Paesens om vanaf de strekdam naar de zonsondergang te kijken. Onderweg daar naartoe zien we een bruine kiekendief jagen boven het veld. Daar zijn we toch wel even voor gestopt.

Eenmaal in Paesens is het ondanks de koude wind genieten van de zon die langzaam in zee zakt.



Speciaal ontbijt
Dag 2. Goed uitgerust word ik wakker in ons natuurhuisje. Met een kop koffie ga ik in de tuin zitten en geniet van de vogels en de rust. Om 8.00 uur wordt er op de deur geklopt. Achter de deur staat er wederom een enorme box met bovenop een theedoek waar iets warms in zit. Vol spanning openen we de box en daar komt een zeer uitgebreid ontbijt uit. Croissants, maisbrood, jam, kaas, vleeswaren, zoet beleg, verse jus d’orange, melk, yoghurt, teveel om op te noemen. In de theedoek zit een vers afgebakken brood. Wat zijn wij hier verwend en wat hebben wij genoten van de rust in dit natuurhuisje!



Rondje 3: Anjum-Zuid
Met een goed gevulde maag starten we weer in Anjum. Vandaag is de route 22 kilometer lang en ben ik benieuwd of deze route net zo mooi is als die van gisteren. We lopen wederom tegen de wijzers van de klok in, want vandaag willen we bij het Lauwersmeer zoveel mogelijk de zon in de rug hebben. Aan de westkant van Anjum passeren we de Hervormde kerk, lopen het dorp uit en het boerenlandschap in.


We zijn het dorp net uit en ik hoor al weidevogels, zoals de grutto en volgens mij hoor ik ook een tureluur. Niet veel later zie ik de tureluur op een paaltje zitten. Verderop tussen het gras lopen grutto’s. Het is overduidelijk dat de grutto’s hier broeden. Niet alleen vanwege het ongemaaide gras, maar ook omdat er regelmatig een alarmerende grutto boven de weg vliegt. Wij blijven dus maar kort stil staan om de grutto’s niet teveel te storen.




Het rustige buitengebied
Er volgen nu enkele kilometers door het rustige en weidse Friese landschap, langs slootjes, landerijen, graslanden, akkervelden. Het is op en top genieten van de rust. Een groot deel van deze route gaat over de verharde weg, maar op een enkele auto en een paar fietsers na zijn we hier niemand tegen gekomen. Als vogelliefhebber was ik ook blij verrast dat we langs natuurreservaat De Eanjumerkolken kwamen. Vanaf de weg was er genoeg te zien, grutto’s, kieviten en andere weidevogels. Nu wel van een iets grotere afstand dan eerder vandaag, maar zo kunnen de vogels in alle rust broeden en foerageren.



Bij Ald Terp (Oudeterp) verlaten we de verharde weg en er volgt een lang pad door het weiland. Het gras is hier en daar wat hoog, maar toch goed te lopen. We komen dichter bij het Lauwersmeer.


Lauwersmeer
Bijna bij het Lauwersmeer. We steken nog een weg over, lopen nog een eind door het weiland en langs de dijk lopen we vervolgens naar het noorden. Bij de oversteek van de dijk pauzeren we weer even op een bankje. Geweldig is het uitzicht hier over de polder, het Lauwersmeer en de vele zeilbootjes die daar nu varen. Tot aan Oostmahorn zullen we langs het Lauwersmeer blijven lopen. En dat betekent dus ook weer vele vogels! Van ganzen tot kluten, van plevieren tot strandlopers, teveel om op te noemen.




Sluis Ezumazijl – Bochtjesplaat
We lopen nu even van het Lauwersmeer af om de sluis Ezumazijl over te steken, waarna wij onze weg vervolgen over de dijk met uitzicht over de Bochtjesplaat. Met een verrekijker zijn hier nog meer vogels te zien. En ook hier zullen we moeten zigzaggen langs de schapen.




Vlak voor Oostmahorn ploffen we neer in het gras. Nog een klein stukje is het terug naar Anjum. Maar we willen nog even genieten van het uitzicht op het Lauwersmeer. Een koekoek gaat niet ver van ons vandaan op het hek zitten en een meisje die hem ook ziet zegt tegen haar vader dat daar het koekoeksbeest weer is. Hij zal hier wel vaker rondhangen. Na een half uur luieren gaan we toch maar eens richting Anjum. We willen nog gaan eten in de haven van Lauwersoog en dan is het nog een lange rit naar huis. Dit was echt een top-weekend!

Handige info en links
Alle etappes en rondjes van het Bonifatius Kloosterpad, klik dan hier.
Rustige en unieke natuurhuisjes vind je hier.
Meer info over de ondersteuning van natuurprojecten door Natuurhuisje vind je hier.
Info rondje 2 Anjum-Noord:
– meer informatie over deze route en downloaden van de kaart: klik hier
– voor het downloaden van de gps routes: klik hier
– totale afstand: 14,6 kilometer

Info rondje 3 Anjum-Zuid:
– meer informatie over deze route en downloaden van de kaart: klik hier
– voor het downloaden van de gps routes: klik hier
– totale afstand: 22 kilometer

Rustige en unieke natuurhuisjes vind je hier. Meer info over de ondersteuning van natuurprojecten door Natuurhuisje vind je hier.

In de natuur is waar ik het liefste ben. Ik ga dan op zoek naar plekken waar weinig mensen komen, waar je onverwachts wild tegen komt en de prachtigste meertjes ontdekt. Dit afgewisseld met de gemarkeerde wandelroutes en de geweldig vergezichten die ook de lage landen te bieden hebben.