Lekker die zuurstof in de lucht

Bij Natuurcentrum Veluwe spreek ik af met een van mijn beste vriendinnen. Nou meid, zeg ik, hier begint ons avontuur, we gaan ons laten verrassen en gaan Ede ontdekken in 24-uur. Het programma begint “rustig” met een wandelroute van 4,2 kilometer naar Boerderij/theeschenkerij Mossel. Via de Heidebloemplas en Wildkijkscherm Het Groene Schuurtje wandelen we door Natuurgebied Planken Wambuis in de richting van de boerderij.

Wil je iets unieks beleven in eigen land? Lees dan verder over een heel bijzondere ervaring. Ga je mee?! 

Af en toe valt er een spatje regen, maar dat deert ons niets. ‘Geeft niks’ zegt m’n vriendin en ik beaam dat, ‘ja lekker die zuurstof in de lucht’. We komen aan bij het wildkijkscherm en hebben geluk. Als we door de opening turen zien we daar een kudde wilde paarden lopen. Oh mijn hart maakt een sprongetje, maar ja dit zijn wel wilde paarden.

Ik blijf op gepaste afstand, want het wild dat hier rondloopt wil ik absoluut niet verstoren in hun kwetsbare habitat. Even verderop, vlakbij Boerderij Mossel zien we nog een kudde paarden in de bossen lopen. We boffen toch maar dit wild te spotten. We hebben trek in de lunch en lopen door.

Houthakkersbrood

Een bezoek aan dit afwisselende en wildrijk natuurgebied is niet compleet zonder een tussenstop bij Boerderij Mossel. We nemen gezellig plaats op het terras en kiezen uit de gevarieerde lunchkaart voor het houthakkersbrood met gegrilde groente. De lunch gaat erin als zoete koek en de beentjes krijgen even een welverdiende pauze.

Voordat we via een andere route terugwandelen naar ons vertrekpunt, kijken we nog even nieuwsgierig rond. Binnen in de vernieuwde theeschenkerij is het knus ingericht. Het is dat het volgende avontuur op ons wacht, anders zou ik hier heerlijk kunnen neerploffen op de bank of in een van de luie stoelen. Er begint een ideetje te borrelen, met in gedachte een herfstachtige dag.

Op het terrein zien we ook nog een buitenstalling met zeven paardenboxen, een boerderij voor groepsaccommodatie en een trekkershut. Hier overnachten lijkt me erg leuk. En wie weet spot ik dan weer wild!

Via het heidegebied De Ginkel, beeldhouwwerk ‘Duurzame relatie’ en de bloeiende heide (van half augustus tot half september) lopen we wederom via een prachtige route van 3,7 km terug. Als we bij de auto arriveren verklappen de zweetdruppeltjes op mijn rug dat we stevig doorstapten. Dit is een mooie wandeling, maar ook goed voor de conditie grapte ik tegen mijn vriendin.

DiLeyla en Melinda

Via de Ginkelse Heide, zetten we koers in de richting van Wekerom waar een volgende, toffe activiteit, op ons wacht. Als we aankomen zien we Sanna al op de bok zitten met voor haar een tweespan met haar paarden DiLeyla en Melinda, twee Freiberger merries. Wauw. Op jeugdige leeftijd reed ik zelf ook paard en voel gezonde spanning in mijn buik: ik ga een buitenrit beleven.

Kort na de kennismaking met Sanna en haar dochter Roos, die ons op haar Fjord begeleidt, neem ik plaats naast Sanna op de bok. Sanna maakt een kleine beweging met haar lange zweep en maant de merries op vriendelijke toon het rijtuig in beweging te brengen. En dan vertrekken we in de richting van het Roekelose Bos.

Al vrij snel merk ik dat deze activiteit op mij inwerkt. Ongelooflijk, ik voel me zo ontspannen en rustig. Bijzonder wat een buitenrit met me doet. We passeren de mooiste plekjes en als we bij een plas aankomen schaterlachen we vanwege de manoeuvres die merry Melinda maakt. Ze wil geen natte voeten halen.

De tocht voert verder door het bos waar we afwisselend in stap, draf en galop op een heuvel arriveren. Daar vergapen we ons aan een fraai uitzicht over de heide. Dit biedt meteen een mooie gelegenheid om even te pauzeren voor een kop koffie of thee. Terwijl wij pauzeren zien we in de verte een brandweerauto aankomen. Het valt zelfs de paarden op. En ja hoor een paar tellen later, arriveert de brandweerauto ook boven op de heuvel. We begroeten elkaar en als ze ons gepasseerd zijn vervolgen wij onze tocht weer.

Even later naderen we een uitkijktoren aan de rand van de Eder heide. Deze uitkijkpost, Valenberg, is een Wild Observatie Plaats, waar New Forest Pony’s, Spaanse runderen, wilde zwijnen en reeën gespot worden. Sanna vraagt of we een kijkje willen nemen. Ja lijkt ons leuk zeggen we en hup we stappen uit het rijtuig en lopen naar de uitkijktoren.

Dit is beslist een plek om nog eens terug te komen in de hoop het wild te spotten dat hier rond loopt

Natuurlijk is de kans om wild te zien, zo midden op de dag, erg gering. Maar het uitzicht waarop we getrakteerd worden is wel waanzinnig mooi. Dit is beslist een plek om nog eens terug te komen in de hoop het wild te spotten dat hier rond loopt.

Na nog een leuk stukje door het bos komen we weer aan bij het hek dat Roos weer voor ons opent. We horen de hoeven klinken over het asfalt en naderen de Apeldoornseweg. Tja, jammer, maar ook deze leuke activiteit zit er bijna weer op. We nemen afscheid van Veluwe mentocht en bedanken Sanna en Roos en de paarden krijgen een welverdiende aai en klopjes over hun hals.

Een weldaad voor natural connection

Tien minuten later arriveren we bij ons onderkomen voor de nacht. De natuurlijke parkeergelegenheid en de ruime aanblik van het hotel met terras komen meteen zeer ruim en rustgevend over. Binnen wordt dat alleen maar versterkt. We worden zeer vriendelijk welkom geheten door de receptioniste en ontvangen onze sleutels. Dan kijken we rond in de sfeervolle lobby, met een doorkijkje naar de bar en de ontbijtruimte. Wat ons direct opvalt is de trendy en frisse uitstraling. In het recent vernieuwde hotel De Werelt voelen we ons direct thuis.

Als ik mijn hotelkamer binnenkom zie ik twee royale eenpersoonsbedden in de kamer staan en een kamer brede glaswand dat uitzicht biedt op de bossen. Ik stap de badkamer binnen, die uitnodigt om straks lekker te ontspannen onder de douche. Heerlijk is dat, na een dag actief buiten zijn. De bedden voelen goed. Meer dan goed zelfs. Dat wordt vast een zalige nacht. En morgen midden in de natuur wakker worden maak ik ook niet dagelijks mee. Maar eerst gaan we lekker dineren.

Culinair diner met streekproducten

Het restaurant dat in dit programma is opgenomen ligt een paar honderd meter van ons hotel vandaan. En omdat ons daarna nog een buitenactiviteit wacht, pakken we de auto. Een tweetal minuten later parkeren we bij een prachtig authentiek pand uit 1953, waar de landelijke sfeer ons tegemoet komt. Ook daar hou ik van. Benieuwd hoe de entourage binnen is, open ik de de deur van het restaurant.

Hotel en Restaurant De Lunterse Boer ligt midden in de bossen van Lunteren en daar houden ze van gastvrij en goed eten. Bij binnenkomst valt het me op dat ook hier een relaxte en vriendelijke sfeer heerst. We worden begeleid naar onze tafel en even later proosten we met een bijzonder heerlijke Cava.

Onze tafelheer vertelt ons over het menu en dat klinkt ons als muziek in de oren. Zeker na al onze ervaringen in de buitenlucht. Dat men hier een passie voor goed eten heeft, dat proeven we als we: een heerlijke rib-eye gemarineerd in een oosterse saus, met seizoens groenten en Roseval aardappeltjes en meloen grenache met lychee ijs als dessert eten. Het nagerecht vind ik ronduit een verrassende ervaring.

We komen graag nog een keer terug om eerst lekker neer te strijken op het terras en ons daarna te laten verrassen door een culinair diner met streekproducten

En dan te bedenken dat de nieuwe eigenaren dit hotel en restaurant vier maanden voor de (het woord begint met een C), periode hebben overgenomen. Nou petje af. We komen graag nog een keer terug, met zonniger weer als het even kan, om eerst lekker neer te strijken op het terras en ons dan te laten verrassen door een culinair diner met streekproducten.

Dit is mijn kantoor

’s Avonds staat ons nóg een verrassing te wachten. We verzamelen bij de parkeerplaats tegenover het dierenasiel aan de Verlengde Arnhemseweg en ontmoeten daar onze gids, Leendert. In het schemerdonker gaan we op zoek naar wild zwijn, ree en edelherten tijdens een wildexcursie!

We laten de parkeerplaats achter ons en al vrij snel lopen we door het bos waar het muisstil is. Ook de wind is gaan liggen. Wat een weldaad om zo stil de natuur te ervaren en te beleven. Leendert legt ons het een en ander uit over het wild dat hier leeft en vertelt gepassioneerd over deze omgeving rondom Ede. Met een ronddraaiende beweging met zijn armen zegt hij ‘dit is mijn kantoor’. Na een kwartiertje wandelen zegt Leendert met zachte stem dat het beter is om vanaf nu te fluisteren. Oké knikken wij. Dan pakt Leendert zijn verrekijker, tuurt in de verte, maar nee helaas.

Even later stoppen we bij een bankje in het bos en haalt Leendert drie glaasjes en een heerlijke kruidenbitter uit zijn rugtas te voorschijn. Na deze korte pauze lopen we verder in de richting van een wildscherm. Bij het tweede wildscherm hebben we geluk. Door de opening van het wildscherm zien we een wildzwijn lopen, het is een Keiler, een mannetje. We vervolgen onze route en plotseling maakt Leendert een paar stappen naar links, pakt zijn verrekijker en zwaait met zijn rechterarm naar ons. Kijk, daar lopen drie zeugen en twee biggetjes. Hij schat dat de biggetjes twee maanden oud zijn. Wat een belevenis om dit zelf met eigen ogen in het schemerdonker te ervaren.

Kijk, daar lopen drie zeugen en twee biggetjes. Hij schat dat de biggetjes twee maanden oud zijn. Wat een belevenis om dit met eigen ogen in het schemerdonker te ervaren

Even later, als we bijna bij de parkeerplaats arriveren horen we een merkwaardig gegrom. Het geluid is hooguit twee, drie meter bij ons vandaan. Verschrikt staan we stokstijf stil. Het is een zeug die met haar maag een grommend geluid maakt om haar jongen te waarschuwen. We zien ze nog net het bos in rennen. Pfff we slaan een zucht van verlichting. Bij de parkeerplaats overhandigt Leendert ons nog een leuk presentje, uit zijn winkel Wild winkel dat in hartje Ede is gevestigd en dan nemen we afscheid van elkaar.

Tegen tien uur ’s avonds arriveren we weer terug bij het hotel en nemen we nog een drankje om terug te blikken op deze enerverende dag. Eenmaal terug op mijn hotelkamer gaan mijn luikjes vrij snel dicht. Welterusten en tot morgen!

Relaxt en aangenaam

Om zeven uur gaat mijn wekker, want ik wil volop genieten van het wakker worden midden in de bossen. Oh wat slaapt het hier lekker. Zo stil, heerlijke bedden en als ik naar buiten kijk, ja helaas geen zonnetje vandaag, maar wel een groen uitzicht. De aanblik van de natuur rondom het hotel zorgt wel voor een relaxte sfeer. Een klein uurtje later loop ik naar de ontbijtruimte. Super vriendelijk is wederom de ontvangst als ik daar aankom. Heel veel lekkers komt mij tegemoed. Van heerlijke broodjes, franse zoetigheden, fruit, verse yoghurt en nog veel meer koude en warme lekkernijen. Maar eerst is het tijd voor een espresso!

Wat hangt hier een relaxte sfeer. Ik merk dat er ook volop aan de akoestiek is gedacht als ik naar boven naar de plafonds kijk. Ondertussen bakt een jonge dame heerlijke spiegeleitjes als ik met mijn ontbijt langsloop. Ze maakt alle tijd voor een gezellig praatje.

Dit hotel ademt niet alleen een fijne sfeer uit. De gastvrijheid is als een soort vanzelfsprekendheid aanwezig. Iets wat ik persoonlijk ook erg belangrijk vind. Dat maakt de beleving zeer relaxt en aangenaam.

Na het ontbijt, als de hotelmanager over de geschiedenis van het hotel vertelt en ons een glimp van de nieuwe mogelijkheden laat zien, die door het hotel zelf zijn gecreëerd, wordt het mij duidelijk dat dit hotel meer te bieden heeft dan alleen maar ‘genieten van het buitenleven in een prachtige natuur’. Ga het lekker allemaal ontdekken: gegarandeert dat je met frisse energie naar huis teruggaat.

Het middelpunt van Nederland

Er wacht ons nog één avontuur en dat is bij MTB Centrum Veluwe, waar twee mountainbikes voor ons klaar staan waarmee we de paarse route in Lunteren gaan fietsen. Een route van 32 kilometer. Rustig trappen we de eerste paar kilometers weg in de richting van de Goudsberg. We stoppen even bij het middelpunt van Nederland. Nooit geweten dat dat hier is!

Boven bij de Goudsberg begint het echte mountainbikewerk voor de doorgewinterde MTB’er. Maar wij fietsen nog een stukje rechtdoor. We zijn (nog) geen experts ha ha. We genieten er niet minder om. Deels onverhard en deels via de weg bereiken we het punt waar de MTB route weer het bos ingaat. Nu wordt het spannend zeg ik enthousiast tegen mijn vriendin. Met mijn motor- en snowboardervaring zoef ik over het parcours en waar de bochten zijn uitgesleten kan ik lekker, een beetje hangend in de bocht, iets meer snelheid maken.

Met gemak voel ik me weer even kind op dit parcours. Na dit onderdeel wordt het tijd voor de lunch en daarvoor fietsen we een klein stukje om, naar het centrum van Ede en stoppen we bij het terras van ‘Bij de Toren’. Als we ons de aangeklede broodjes kaas en tonijnsalade hebben laten smaken stappen we weer op de mountainbikes en vervolgen we onze route.

We vergapen ons aan de landelijke en bosrijke omgeving en hebben schik in de gevarieerde route. Wel pakken we onderweg nog net het staartje van regenbuitje mee. Nou ja, dat zal de pret echt niet drukken, want we genieten intens.

Een paar dagen vóór ons vertrek naar Ede ontving ik het programma: “Ontdek Ede in 24 uur” van Bezoek Ede. Je kan de activiteiten die je wil doen en plekken die je wil bezoeken in overleg samenvoegen tot een programma op maat. Wij kozen er echter voor om ons te laten verrassen. En dat was een goede keuze, want één ding staat vast, wij zullen van deze unieke ervaring nog heel lang nagenieten!

Een bijzondere beleving ervaren en intens genieten?
Het kan gewoon in Nederland, bij ‘Bezoek Ede’!

Monique Donkersloot

Monique is fotograaf en blogger. Tijdens haar reizen ontmoet ze graag de locals. De herfst en winter zijn bij haar stiekem favoriet. Wandelen, fietsen, paardrijden, wintersporten. Als ze maar actief kan zijn en van het authentieke leven kan proeven. Regelmatig deelt ze haar avonturen op OutdoorDichtbij, Mountainreporters en op haar eigen Instagram @moodsbymonique.

moodsbymonique.nl