Wandelen in Nederland | Op grote stille heidevelden van het Gooi

Lees hier alles over de bijzondere Nationale Parken in Nederland

---

 

Wandelen in Nederland | Op grote stille heidevelden van het Gooi

Een verhaal van Koos Koopmans

Ik volg de Facebook groep van de Preserverance Mars Rover. Een karretje en een drone in de woestijn van Mars. Die zoeken daarginder naar geologie en voorwereldlijk leven. Ze voelde ik me vandaag ook even op de grote stille heidevelden van het Gooi. Wow… geoloog… archeoloog… Wat lijkt me dat een leuk vak zeg, echt zo’n tienerdroom voor vroegwijze Gooise kinderen. Door woeste natuur rondlopen, vormen in het landschap duiden, hypotheses bedenken over wat er duizenden jaren later nog in de bodem zichtbaar is, klokbekers in elkaar lijmen, gouden muntenschatten opgraven. Maar goed, meestal vind je niks…

Gletsjerkrassen

Aan de hand van een gedegen gidsje en de hulp van een fysisch geografe en archeologe zagen we opeens toch van alles! Kijk es! Een stuwwal waar de gletsjertong lag in een hoge rug.

Met het grind erin van de rivieren die het ijs blokkeerde. Duidelijke geulen van het smeltende poolijs. Reusachtige granieten keien die door ijsmassa’s meegevoerd zijn naar ons modderlandje, sommige zelfs met gletsjerkrassen erop.

En… echte juweeltjes: mooie windkanters van metamorf zandsteen (kwartsiet) in geometrische facetten geslepen zijn door wind en zand, van de droge woestijn ten tijde van de tweede ijstijd.

Daar moet je wel even voor door de knieën, maar als het regent (zoals nu) spoelen er veel stenen schoon uit de ondergrond. En dan vind je ook vuursteen, en graniet, en gneis, en lei, en witte kwartskiezels…

Resten van de oudste bewoning

En dan is ook nog van alles te zien van de oudste bewoning. Er schijnen ook resten te zijn gevonden van een mensensoort van ver voor de ijstijden: de Neanderthaler… je gelooft je oren niet. Die zijn door de modernere Homo Sapiens uitgeroeid. Daar is deze mens namelijk vrij goed in. Er zijn nog aarden wallen van akkertjes te zien, waterputten en zand- en leemkuilen. Er liggen duidelijke grafheuvels over de hele heide verspreid.

Daar zou je natuurlijk wel eens naar scherven en pijlen willen graven. Maar wees gerust… al die heuvels zijn meer dan eens geheel onderzocht. Als er wat lag is dat naar Museum Hofland getransporteerd. Nou als dat weer open gaat moét je daar heen!

Flora en fauna

En dan is de natuur op en rond die heides ook bijzonder. Roodborsttapuiten, Gekraagde roodstaarten, Boomleeuwerikken, Veldleeuwerikken, Boompiepers, Bonte vliegenvangers en spechten, Fluiters, Boomkruipers, Zwartkoppen, Buizerds, nou goed van alles.

En typische heideplanten als Brem, Stekelbrem, Tormentil, Schapezuring, Kerspruim, Salomonszegel, et cetera. Er staan opvallende gigantische bomen, eiken en dennen, die alle ruimte hebben gekregen om helemaal uit te groeien zoals ze dat zelf bedacht hadden, en duizenden krenteboompjes. En klein maar mooi: dat bijzondere korstmos de Heidelucifer, met zijn knalrode sporen.

Laat de stilte maar blijven

En weet je wat eigenlijk het fijnst was: ook nu weer was er niemand door de kou en de regen. Heeft wel wat! Geen honden, joggers, mountainbikers, Nordic Walkers, Klompenpaders, families met kinderen en oma in de rolstoel. Niks op tegen, ik doe dat ook allemaal wel eens. Maar die stilte…laat maar blijven.

En dan keert het klimaat van de ijstijd misschien ook weer terug door al die klimaatveranderingen en gaan we weer in berenvellen lopen en schieten we met een vuurstenen pijlpunt een sneeuwhaas en roosteren we die op een vuurtje en bedrijven we de liefde op een matras van hooi. Afgelopen met al die moderne onzin. Alleen nog een stille heide.

“We roosteren een sneeuwhaas op een vuurtje en bedrijven de liefde op een matras van hooi”

Koos Koopmans

Ik ben al mijn hele leven op pad in de natuur. De fascinatie voor het leven heb ik al van jongs af aan en leidde mij als natuurgids dwars door Europa en daarbuiten. Polders en Bergen, Moerassen en Woestijnen, Oerwouden en Eilanden, Natuur en Cultuur vormen een essentieel onderdeel van mijn bestaan. Ik neem jullie graag mee in eenvoudige verwonderingen tijdens mijn wandelingen, ook in natuur om de hoek.