Herontdekken van winters Vlieland

Lees hier alles over de bijzondere Nationale Parken in Nederland

---

 

Begin 2022 was ik voor het eerst op Vlieland, maar door de toen geldende Corona-maatregelen waren de restaurants dicht, de musea en veel winkels gesloten en waren niet alle activiteiten mogelijk. Ondanks dat was het een heel fijn weekend op het mooie Vlieland, lees hier mijn verslag van vorig jaar. Dit jaar ben ik terug gegaan om Vlieland te herontdekken. Lees hieronder hoe ik mijn fijne, maar ook ijskoude weekend heb ervaren.

Met de veerboot naar Vlieland

Vlieland is een autoluw eiland. Wij laten dan ook de auto achter in Harlingen en gaan met de veerboot van Rederij Doeksen naar Vlieland. De eerste veerboot vertrekt rond 9.00 uur en in ruim anderhalf uur zullen wij naar het mooie Vlieland varen. Het is januari en tijdens de overtocht zien wij de zon opkomen vanaf twee van de vele zitplaatsen bij het raam. Ik waag mij toch een tijdje op het buitendek waar ik nog net niet van de boot geblazen wordt door de koude wind. Je moet wat over hebben voor een mooie foto!

Na ruim anderhalf uur komt daar de kenmerkende kleine rode vuurtoren op het Vuurboetsduin in zicht. En uiteindelijk ook het bord: Vlieland groet u. Eenmaal aangekomen op Vlieland zorgen we eerst dat onze bagage op de juiste plek komt en huren dan fietsen voor het gehele verblijf op het eiland. Het genieten kan beginnen!

Prachtige zonsondergangen

Het is januari en tegen het einde van de middag loont het absoluut de moeite om op het dijkje ten zuiden van het dorp te gaan staan of zitten op 1 van de bankjes aan de buitenzijde van de dijk en te genieten van de zonsondergang. Links van je kun je de veerboot zien vertrekken, rechts van je kleurt met een beetje geluk de horizon boven de Waddenzee oranje. Puur genieten is dit.

En daarna kun je genieten van 1 van de vele gezellige restaurantjes hier op Vlieland. Wij hebben in ieder geval heerlijk gegeten! Op de website van de VVV Vlieland vind je meer informatie.

Vlielander Kaasbunker

Hoog op mijn wensenlijstje voor deze dagen staat de videotour en proeverij van de Vlielander Kaasbunker.

Vorig jaar ontdekten wij de kaasbunker toen wij bij de vuurtoren op de Vuurboetsduin stonden. Helaas was deze toen gesloten wegens de Corona-maatregelen. Wel heb ik toen mogen proeven van de specialiteit van de Vlielander Kaasbunker: Zeewierkaas. Een ontzettend lekkere kruidige kaas met zeesla die door Nils Koster, de kaasmaker van de kaasbunker, eigenhandig geoogst wordt in de Waddenzee. Ook de Bunkerkaas was al gelijk favoriet na 1 keer proeven. Beide kazen hebben we later nog een keer besteld in de webshop.

Heel veel zin had ik dus in deze videotour met proeverij. De videotour is op een ontzettend leuke manier in elkaar gezet. Je logt in met je smartphone en middels korte video’s word je rondgeleid in en om de kaasbunker. We starten buiten waar we in een video Nils Koster leren kennen en het ontstaan van de Vlielander Kaasbunker.

Vervolgens ga je samen met Nils in de video’s op pad richting de vuurtoren waar Nils vertelt over de historie van de “Rode Kabouter”, de bijnaam van de vuurtoren. Daarna een kort verhaal over het Bokkedal waar je over uitkijkt richting het Noorden. Vervolgens loop je terug richting de kaasbunker en krijg je nog info over de (eigen) watervoorziening op Vlieland vanuit de zoetwaterbel onder het eiland. Ondertussen loopt Nils voor je uit in de video’s, dus je zult zeker niet verdwalen.

En dan ga je via de zij-ingang de bunker in. Wel even een netje over je haren en een dansje op de desinfectiemat voor je schoenen. In vier ruimtes met kazen legt Nils je in de video’s uit hoe hij de kazen maakt die in deze bunker liggen te rijpen. Ondertussen krijg ik steeds meer zin in kaas!

Via een houten trap (of via de zij-ingang) kom je weer boven in de verkoop- en proefruimte waar we van Nils (ditmaal in levende lijve) een kaasproeverij krijgen. Helaas ben ik vergeten een foto van de kaasplank te maken, ik zat zo ontzettend te genieten van de kaasjes! Natuurlijk heb ik een aantal overheerlijke kaasjes mee naar huis genomen. Alle kazen zijn overigens 100% biologisch.
Wist je trouwens dat Nils ook schimmelkaas maakt? Geen import nodig vanuit Frankrijk of Italië, gewoon te koop op Vlieland!

Deze videotour met proeverij is een echte aanrader en is te boeken via de website van de Vlielander Kaasbunker, maar ter plaatse zijn er vaak ook nog mogelijkheden om de videotour te nemen. Boven op de Vuurboetsduin, vlak bij de vuurtoren dus. Loop gerust een keer binnen als je van een lekker stukje kaas houdt!

De Vliehors

Als je van rust en ruimte houdt, dan moet je echt De Vliehors bezoeken als je op Vlieland bent. De Vliehors aan de westkant van Vlieland wordt ook wel de Sahara van het Noorden genoemd, vanwege de enorme zandvlakte. Doordeweeks is een deel hiervan in gebruik als militair oefenterrein van de Koninklijke Luchtmacht. In het weekend als de vlag gestreken is, is dit gebied opengesteld.
Net zoals vorig jaar gaan wij wandelend over De Vliehors richting het Drenkelingenhuisje. Het is zaterdag en de zon komt langzaam door op deze winterse dag, wat wil een mens nog meer!

Het is springtij, waardoor de vloed hoger is dan gemiddeld en de eb lager is dan gemiddeld. Dat is duidelijk te merken aan alle waterpoelen die wij onderweg tegen komen.

De vogels kan het allemaal niet deren, zij zijn druk op zoek naar lekkernijen tussen de aangespoelde schelpen.

En wat een rust hier! Je moet er wel wat voor over hebben. Vanuit het dorp moet je eerst 10 kilometer fietsen en dan moet je nog 6,5 kilometer lopen voordat je bij het Drenkelingenhuisje bent. Maar gewoon ronddolen op de vlakte kan natuurlijk ook.

Drenkelingenhuisje

En dan doemt daar het drenkelingenhuisje op in de verte. Vroeger was dit een vluchtplaats voor gestrande schipbreukelingen. Vandaag de dag dient het als Juttersmuseum, te bezoeken met de Vliehors Expres. Van mei tot en met oktober staat er een soort schutting omheen van juthout dat gevonden is rond het huisje. En in de zomermaanden zijn er ook avondtochten met de Vliehors Expres mogelijk en dan kun je genieten van een kampvuur met warme chocomel, gezellige muziek en verhalen. En met een beetje geluk van de ondergaande zon.

Wij hebben even getwijfeld of wij de rit met de Vliehors Expres zouden nemen zodat we ook toegang zouden hebben tot het museum, maar we kozen toch nog een keer voor een solotocht naar het huisje. We bewaren deze rit voor een volgende keer. Hieronder de Vliehors Expres die ons tegemoet kwam rijden toen wij weer op de terugweg waren.

Eenmaal dichterbij zien wij dat we door het springtij om een enorme plas water heen moeten lopen om het drenkelingenhuisje te bereiken. Wat een prachtig gezicht is het met de weerspiegeling in het water en de laatste wolken van die ochtend erboven.

Aangekomen bij het drenkelingenhuisje is het tijd voor een welverdiende pauze in de zon! Wat is dit genieten!

Kroon’s Polders

Ook in de herhaling dit jaar zijn de Kroon’s Polders. Gewoon omdat we echte natuur- en rustliefhebbers zijn. Deze polders bevinden zich in het midden van Vlieland aan de zijde van de Waddenzee en trekken veel vogels. Neem vooral ook je verrekijker mee, er is altijd veel te zien.

Iets voorbij Het Posthuys starten we op het Boswachterspad. Deze wandeling is 7,5 kilometer lang. Maar als je aan de oostzijde ook de afslag naar de vogelkijkhut neemt, dan komt er zo’n halve kilometer bij. Meer informatie over deze route vind je hier. De dag begon echter wel met lichte regen, gelukkig kun je je daar op kleden.

Daarna wandelen we de duin over en lopen via het strand terug naar Het Posthuys en vervolgens terug naar de fiets. Hotel en Restaurant Het Posthuys werd nog druk verbouwd toen wij op Vlieland waren. Inmiddels is deze weer geopend, dus kun je na een wandeling weer genieten van wat te eten of te drinken in het restaurant.

Het Bunkermuseum Wn 12H

Dit jaar hebben we ook een bezoek gebracht aan het Bunkermuseum.

Bunkermuseum Wn 12H Vlieland is een permanent ingerichte tentoonstelling op de historische locatie van de stelling die door de Duitse bezetters vanaf 1941 werd ingericht, als onderdeel van de Atlantikwall, en bekend stond als Widerstandsnest 12H.
De tentoonstelling is opengesteld voor het publiek en geeft een beeld van het leven op en de geschiedenis van Vlieland, vanaf de mobilisatieperiode in 1939 tot een aantal jaren na de officiële bevrijding van Vlieland op 31 mei 1945.*
(* informatie van de website van het Bunkermuseum)

Hierboven is dus de ingang van het museum. Binnen word je ontvangen door een enthousiaste vrijwilliger van het Bunkermuseum die kort uitleg geeft over het museum en je een kaart geeft van het terrein. Deze vriendelijke man wilde zelfs op onze rugzakken letten. Marcel heeft dat aanbod aangenomen, ikzelf heb een camerarugzak en die hield ik liever bij mij.

In de bunker waar je dus binnen komt is een tentoonstelling over bovengenoemde periode. Ook is er een film van 20 minuten te bekijken over het leven op het eiland in deze periode. Een boeiende en duidelijke samenvatting van wat er allemaal gaande was in die tijd (o.a. de bouw van de Atlantikwall) en hoe dat ervaren werd. En dan ga je dus naar buiten, gewapend met plattegrond!

Via de loopgraven kom je langs diverse bunkers waar je ook binnen een kijkje kunt nemen. Zo zijn er bijvoorbeeld slaapbunkers, voorraadbunkers en hierboven is de kantine. In sommige bunkers zijn ook weer tentoonstellingsstukken te vinden.

Aan de Noordzeezijde zijn er diverse uitkijkpunten. In een overdekt uitkijkpunt hangt ook een verrekijker die je kunt gebruiken om over de duin richting strand en zee te kijken.

Voordat je weer terug komt in de bunker met de tentoonstelling kom je nog over een open terrein met wat groot materieel uit de oorlog. Dit museum blijkt toch wat groter te zijn dan we van tevoren hadden gedacht. En absoluut een bezoekje waard! Check van tevoren dan wel even de openingstijden op de website of op het bord bij de ingang.

Wandelen en fietsen op Vlieland

Verder is het heerlijk fietsen en wandelen op Vlieland. Huur een fiets en geniet van de prachtige omgeving. In 1 dag kun je het hele eiland rond fietsen op goed aangelegde paden en genieten van bos, duin, vogels, waterpartijen en de frisse zeelucht.

Een bezoek brengen aan de vuurtoren is trouwens ook mogelijk. Vanuit het dorp is het slechts een klein stukje fietsen of wandelen. Je kunt dan een kijkje nemen in de vuurtoren en genieten van het prachtige uitzicht over het eiland en over zee. De openingstijden in de winter zijn echter beperkt, dus het is ons dit keer niet gelukt om de vuurtoren te bezoeken. Maar een volgende keer zorgen we ervoor dat het wel lukt.

Verder zijn er diverse bospaden die vanuit het dorp makkelijk te bewandelen zijn en wat verder naar het midden van Vlieland kun je wandelen in het begrazingsgebied tussen de schapen en de Schotse Hooglanders, zie mijn verslag van vorig jaar.

Ikzelf vind wandelen aan de kust toch wel het lekkerst en het mooist. Zeker als er dreigende of kleurrijke luchten hangen, maar heerlijk is ook het geluid van de vele zeevogels.

En als het eb is aan de Waddenzee zijde, dan zou ik zeker de verrekijker erbij pakken. Grote kans dat er zeehonden op de zandbanken liggen.

Vlieland, het was heerlijk om hier weer te zijn, tot de volgende keer!

Volg mij gerust op Instagram @come_hike_with_dee voor meer wandelinspiratie.

Voor alle foto’s in dit verslag geldt: © Desiree van Oeffelt

Onderhoud van outdoorkleding

Nikwax heeft wasproducten die specifiek bedoeld zijn voor wollen en synthetische vochtafvoerende en temperatuur regulerende kleding die direct op de huid gedragen wordt.

Dus niet alleen je thermokleding of kleding van wol die mild gewassen moet worden, maar bijvoorbeeld ook je sportshirts en sportsokken.

Desiree deed de test met Nikwax. Hier lees je haar ervaringen.

Desiree van Oeffelt

In de natuur is waar ik het liefste ben. Ik ga dan op zoek naar plekken waar weinig mensen komen, waar je onverwachts wild tegen komt en de prachtigste meertjes ontdekt. Dit afgewisseld met de gemarkeerde wandelroutes en de geweldig vergezichten die ook de lage landen te bieden hebben.

www.werkaandemuur.nl/nl/shop-werken/Desiree-van-Oeffelt/49979