Ontdek een weekend lang de Ardennen vanuit Heyd

In september ging ik met mijn gezin naar de Ardennen. De herfst begon zijn intreden te doen dus de zon liet zich maar matig zien. Wel kwamen de beginnende herfstkleuren steeds meer tevoorschijn. Onze uitvalsbasis was het plaatsje Heyd, vlakbij het bekende stadje Durbuy. Dit zijn mijn tips om deze omgeving in een lang weekend te verkennen, waaronder enkele tips voor bezoekers met een rolstoel!
Heyd
Dit kleine, pittoreske boerendorpje doet me aan Zuid-Limburg denken: je bent hier omringd door boerderijen, uitgestrekte weilanden en heuvellandschap. Zelfs de kerk (en dan vooral de ontzettend aanwezige kerkklok die tot in de verte te horen is) en de vele kleine kappelletjes passen helemaal in de vergelijking. In Heyd zelf is niet veel te beleven. Je kunt er echter volop vakantiewoningen vinden met uitzicht op de heuvels en de steengroeve.

Heyd is een prima plek als startpunt om de omgeving rondom Durbuy te verkennen, het ligt er immers vlakbij. Om iets meer van Heyd zelf te ontdekken, kun je er diverse wandelroutes lopen. Deze zijn met gekleurde pastilles bewegwijzerd. Je vindt de routes op de Col de Rideux (bergpas), waar de Rue al Rotche Kinet en Rue Pierressart elkaar kruisen. Ik liep zowel de groene als de rode pastille.
De groene voert je een stukje door een aangelegd bos. Hierna loop je over paden tussen de boerderijen en weilanden met koeien. Je loopt over een plateau wat zorgt voor panorama’s over de heuvels en omliggende dorpjes in de verte. Bij de start wordt aangegeven dat deze wandeling anderhalf uur zou duren. Maar zelfs met een aantal fotostops stond ik na een dik uur alweer bij de auto.

De rode pastille, die tegenover de groene pastille start, brengt je naar de andere kant van het plateau. De route start in een bosgebied dat er deze ochtend mystiek bij ligt met de mistige lucht, rode bladeren en zachte regendruppels. De wandeling duurt volgende het startpunt een uur en twintig minuten en dat klopt ook wel. Klimmen en dalen wisselen zich af en ook dat doet me weer aan thuis in Limburg denken, dit soort wandelingen ben ik wel gewend! Ondanks de regen heeft de rode route toch mijn voorkeur, voornamelijk door het mooie bos waar je begint en eindigt.


Wéris
Vanuit Heyd sta je zo in Wéris. Het plaatsje staat bekend om zijn megalieten. Vanuit het museum kun je diverse bewegwijzerde wandelroutes lopen die je langs zowel dolmen (hunebedden) en/of menhirs (grote, staande stenen) voeren. Omdat wij deze keer iemand in een rolstoel bij ons hebben, kiezen we voor de route die wordt aangeduid als begaanbaar met een kinderwagen.
Dit is de gele kruis 1 route (er is ook een geel kruis 2 route) en deze is ongeveer vijf kilometer lang. Volgens de medewerker van het museum liggen langs deze route de meest indrukwekkende megalieten, namelijk de twee dolmen. En inderdaad, tussen de uitgestrekte weilanden en maïsvelden, vinden we de hunebedden.




De wandeling zelf is niet heel spectaculair en gaat vooral over geasfalteerde paden en weggetjes. Ook kun je sommige megalieten, waaronder het eerste hunebed van deze route, prima met de auto bezoeken. Wil je een uitdagendere route met mooie uitzichtpunten? Kies dan vanaf het startpunt bij het museum uit een van de vele andere routes. Hierbij staat een korte beschrijving van onder andere de lengte, het hoogteverschil en de bezienswaardigheden.
Bomal
Binnen tien minuten rijd je vanuit Heyd naar Bomal, ook wel Bomal-sur-Ourthe genoemd. Hier vindt elke zondag een grote markt plaats met diverse kraampjes met bijvoorbeeld planten, vleeswaren, paddenstoelen en speelgoed. Zelf vond ik de markt nogal tegenvallen. Hij wordt echter druk bezocht, ook van mensen uit andere streken en van over de grens. Het zal wel aan mij liggen…
Combineer een bezoekje aan de markt met een van de diverse wandelingen die er te doen zijn. Wij zochten weer een makkelijk begaanbare route uit voor een rolstoel en hebben de directe omgeving van het kasteel van Bomal verkend. Hieromheen ligt een aangelegd park met bosrijke tuinen en prima begaanbare (bos)paden voor een kinderwagen of rolstoel.



Het kasteel van Bomal is tussen 1774 en 1776 gebouwd en heeft een klassieke uitstraling. Naast het kasteel is het kerkje van Bomal gelegen. Hier vandaan heb je uitzicht op Calvaire de Bomal: een kruis op de top van een heuvel. Het kruis is vanuit diverse plekken in Bomal goed te zien. Er is een wandeling van ongeveer vier kilometer die je er naartoe voert en je een prachtig panorama biedt van de omgeving. Voor meer informatie over deze route, kun je bij de plaatselijke VVV terecht. Wij vonden het iets te veel van het goede om met een rolstoel te doen…

Durbuy
Wie op zoek is naar een combinatie van geschiedenis, natuur, winkelen en terrasjes pikken, kan niet om dit zogenaamde ‘’kleinste stadje van de wereld’’ heen: Durbuy. De grote parkeerplaats met pendelbus net buiten het centrum biedt een fraaie wandeling over de verharde boulevard (rolstoelvriendelijk!) langs de rivier de Ourthe naar Durbuy.
Eenmaal in Durbuy waan je je terug in de tijd door de smalle straatjes met oude gebouwen, kinderkopjes (niet zo rolstoelvriendelijk…) en het kasteel. Er zijn genoeg winkeltjes met lokale producten om te bezoeken en genoeg terrasjes om te pikken.


Alhoewel veel van de activiteiten in het stadje behoorlijk toeristisch aandoen, zijn er voldoende outdoor mogelijkheden. De omgeving leent zich prima om te mountainbiken, kajakken en wandelen. Wij deden een wandelroute van 5,5 kilometer, zonder rolstoel. Deze start bij de Falize Rots in Durbuy, ook wel Anticlinaal genoemd. In de buurt van de ronde fontein begint de bewegwijzering van deze route; een groene rechthoek. Deze route voert je door zowel bossen als langs weilanden en uiteindelijk kom je via trapjes weer uit in Durbuy.
Zelf vonden wij deze route niet de moeite waard en viel hij ons wat tegen. We hadden meer mooie uitzichtpunten verwacht omdat je toch best wat klimmetjes maakt. Helaas… Gelukkig heeft Durbuy genoeg andere wandelroutes waaruit je kunt kiezen. Hiervoor kun je bij het VVV kantoor in het centrum terecht.



Hoofdfoto door Tammy Pagen

Op pad in de vroege ochtend of juist ’s avonds laat, door het heuvelland, de bossen, holle wegen en hei; ik geniet van alles wat de Limburgse natuur te bieden heeft. Wandelschoenen aan, teckels mee en ik ben weg!