WANDELVERSLAG | Zuid Limburg, alsof je in het buitenland bent

Zuid Limburg, alsof je in het buitenland bent
Een wandelverslag van Dagmar Wolters
Even een paar dagen weg, drie dagen wandelen in Limburg. Gewoon een minibreak. Dat was ik al een tijdje van plan, maar het kwam er steeds niet van. Tot afgelopen zomer. Ik kreeg te horen dat het voelt alsof je in het buitenland bent. Dat begreep ik toen we aankwamen. Normaal wandelen we met navigatie, maar dit keer met uitgeschreven routes van de Trage Tochten die we vonden op internet. Na sommige slechte ervaringen met uitgeschreven routes, waren alle drie routes goed uitgeschreven.

Aan de wandel in Zuid Limburg
Op zaterdag moest ik nog werken, om vervolgens door te rijden naar de boerencamping in Zuid Limburg, Wijlre. Daar aangekomen konden we de tent opzetten met een mooi uitzicht. Doordat we er zaterdag al waren, konden we zondagochtend direct aan de wandel.
Ontbijt maken met havermout, kopje thee erbij en we gingen op pad. Het werd een lange wandeling van een dikke 21 kilometer. Vanuit de camping liepen we naar de start van de Trage Tocht Schin op Geul. Die startte bij het station. Nadat we door Schin en Geul liepen, gingen we al snel het groen in en hadden we ook wat klimmetjes.


Het bos verruilde zich snel voor meer open vlaktes. Het glooiende landschap van Zuid Limburg was daardoor goed te zien. Onze lunch is altijd wanneer we over de helft van de wandeling zijn. Dat werkt mentaal lekker. We hadden een mooi plekje uitgekozen. Lekkere broodjes, thermoskan thee ging open en chocola als toetje.
Nadat we alles op hadden, zagen we hadden zitten lunchen naast heel veel eikenprocessierupsen, oeps!
Nadat we alles op hadden, zagen we hadden zitten lunchen naast heel veel eikenprocessierupsen, oeps! Tijd om te gaan. We daalden weer af een bos in en liepen nog even langs de kleine Geul. Altijd fijn om naast water te lopen. De hele dag hadden we dreigende luchten, maar we hielden het droog.
Holle paden, plateaus en draaihekjes
Die avond ging het koken nog en ook werden we nog niet onze tenten uitgeblazen. De volgende dag stond er weer een wandeling van 21,7 km in de planning. Daarvoor reden we een stukje naar Wittem. Direct al bij de start van de tocht, hadden we een on-Nederlands beeld. De cipressen kleurden het landschap en het leek alsof we in Toscane waren.
De uitzichten waren prachtig en doordat het landschap glooiend was, pakten we wat hoogtemeters. Ook tijdens deze wandeling liepen we door holle paden, kwamen we op plateaus en gingen we door vele zo kenmerkende piepende draaihekjes. Dit alles tekent wandelen in Zuid Limburg.

Het begon die dag al flink te waaiden. We liepen wat minder door het bos, maar daardoor hadden we wel weidsere uitzichten. Aan het eind van de dag hadden we wat motregen, maar vooral sterke wind. Het pannetje water voor thee werd omver geblazen. Niks bleef op tafel staan.
We konden elkaar nauwelijks verstaan en besloten daarom ’s avonds maar ergens pizza te gaan eten. Koken was simpelweg niet mogelijk. Er waren zware windstoten en daardoor lag ik onrustig in de tent.

De laatste wandeling
De tent heeft de zware windstoten goed overleefd. Na het ontbijt pakten we de tenten in en reden naar Epen voor een laatste wandeling van vijftien kilometer. Gelukkig was de wind wat gaan liggen, want dat maakte best vermoeid.
We hadden de auto geparkeerd en gingen aan de wandel. Dorpje door, weilanden en bossen. Hoe verder we liepen, hoe minder mensen we tegenkwamen.
Dorpje door, weilanden en bossen. Hoe verder we liepen, hoe minder mensen we tegenkwamen.
De wandeling was niet heel zwaar en we pakten toch weer wat hoogtemeters. Genieten van de mooie natuur en even opladen. Ik vond Zuid Limburg verassend mooi en snap nu waarom mensen zeiden dat het voelt alsof je in het buitenland zit. Dus heb je een paar dagen de tijd, ga even lekker de natuur in, in het prachtige Zuid Limburg!


Wil je de wandelingen zelf ook lopen? Dan zijn hier de links naar de drie wandeltochten:
Trage Tocht Schin op Geul
Trage Tocht Simpelveld
Trage Tocht Epen
